تابلو اینتر میلان

تابلو تیم ورزشی اینتر میلان

شهر ميلان يکي از شهرهاي زيبا و در عين حال پر جمعيت کشور ايتالياست که از حيث اهميت چيزي از “رم” کم ندارد. تقريباً در حدود 100 سال پپش در اين شهر چيزي به نام فوتبال حرفه اي وجود نداشت ، تا آنکه در آغاز سده جديد و در سالهاي 1898 تا 1900 باشگاه فوتبال “ميلان” در اين شهر تاسيس شد و مورد توجه جوانان ميلاني قرار گرفت. در سال 1908 گروهي از بازيکنان حاضر در باشگاه “ميلان” تصميم گرفتند که با جدايي از اين تيم ، تيم جديدي تاسيس کنند و با ديگر همبازيان سابق خود که در “ميلان ” مانده بودند ، رقابت کنند. (تابلو تیم ورزشی اینتر میلان)

باشگاه ميلان پس از مدتي به تيم “آث ميلان” تبديل شد و در اين سو تيم “اينترناسيونال” تولد خود در دنياي فوتبال را جشن گرفت. انتخاب اين نام بر اساس تصميم اعضاي باشگاه صورت گرفته بود. در حقيقت از همان ابتدا قرار شد که اينتر براي همه بازيکنان ايتاليايي و غيرايتاليايي خانه تازه اي باشد و در جذب بازيکنان خارجي هيچ محدوديتي در نظر گرفته نشد تا اينتر رسماً با هر گونه نژاد پرستي مخالفت کرده باشد. در ادامه همين روند ، “هرنست ماکنت” ، بازيکن سوئيسي “اينتر” ، به عنوان اولين کاپيتان اين تيم انتخاب شد. آبي و مشکي هاي ميلان بسيار زودتر از حد تصور به جاده افتخار گام نهادند. اين تيم تنها دو سال پس از تاسيس و در سال 1910 ميلادي به اولين عنوان قهرماني در ليگ باشگاههاي ايتاليا( کالچيو) دست يافت.” اينتر” براي سومين بار، در سال 1930 نيز اسکودتو را فتح کرد.

اینتر برای بزرگترین موفقیت هایش باید از هلنیو هررا مربی آرژانتینی تشکر کند. به محض ورود به باشگاه در سال 1960، او شروع به اصلاح سیستم کاتناچیو کرد تا آن را برای ضدحملات مناسب تر کند. یکی از جنبه های مهم سیستم کاتناچیو لیبرو بود، نقشی که به آرماندو پیکی داده شد. هررا همچنین دستورالعمل های سختگیرانه ای را در مورد تغذیه و سایر زمینه های مربوط به نظم و انضباط تعیین کرد. در دوران تصدی هررا در این باشگاه (1960-1968)، اینتر دو جام اروپایی و سه اسکودتو به دست آورد و در طول بازی کمتر از یک گل دریافت کرد. آنها هرگز آن نوع سلطه را تکرار نخواهند کرد و این دوره طلایی اکنون به عنوان دوران “گرند اینتر” معروف است.